Het is
druk in het bos. Elsewientje ziet en hoort de vogeltjes heen en weer vliegen.
Het is lente en dan moet er gewerkt worden. Werken aan nieuwbouw van nestjes. Alle
vogels vliegen af en aan met strootjes, takjes, met mos en grassprieten en
sommige vogeltjes hebben stukjes klei in hun snavel. Die vogels houden ook van boetseren,
net als Elsewientje. Toch hoort Elsewientje met haar scherpe poezenoortjes dat
er veel te weinig spulletjes te vinden zijn om een nestje te bouwen. Het roodborstje, de
kuifmees, de koekoek, de boomkruiper, de gaai en natuurlijk de
pechspecht-met-zijn-lapje om zijn snavel, ze klaagden allemaal steen en been.
'We hebben geen spulletjes meer en morgen moet het nestje klaar, ' riepen ze in
koor.
Niemand
hoort ze, behalve Elsewientje. Dankzij haar bijzondere oortjes kan ze de natuur
verstaan. Dus ook het vragen om hulp door de vogeltjes.
Dat
laat Elsewientje niet koud. Zij rent naar huis en zoekt allerlei spulletjes die gebruikt kunnen worden om een nestje te maken. 'Goed zoeken hoor,' zei het roodborstje nog. 'Het moeten
spulletjes zijn uit de natuur. Geen plastic of andere troep.' Nou dacht
Elsewientje nog, die is streng.
In de naaimand van mama lagen nog wel wat wollen restjes en in de lappenmand zag Elsewientje zelfs
nog een paar stukjes zijde. Heel voorzichtig scheurde Elsewientje de restjes zo
klein dat ze precies in de snaveltjes van het roodborstje, de kuifmees, de
koekoek, de boomkruiper, de gaai en natuurlijk de pechspecht pasten.
In een
grote mand droeg Elsewientje de nestspulletjes naar het grote bos. Al van verre
zagen de vogels haar aankomen. Als je toen het geluid hoorde van getjilp,
gepiep, gefluit en gezang dan zou je wensen dat het iedere dag lente was.
Iedere vogel bouwde zijn nest zoals hij vond dat het goed was. En de gekleurde
lapjes maakten van het grote donkere bos, een vrolijk bos met al die kleurijke
nestjes.
Als dank voor het werk van Elsewientje zongen ze bij avondlicht
in koor, haar naam op verschillende tonen en met verschillende klanken. En ze
hielden pas op toen de zon onder ging en Elsewientje al lang in haar bedje lag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten